عجب روزگاریست!

هیچکس به سکوت آدم نمیرسه

همه منتظرن به فریاد آدم برسن   

تو سرو سبزی و سرت تا ابد بالاست

نه موریانه و آتش حریف ریشه ی ماست

اگرچه زخم تبر نقش قامت ماست

خود این نشانه ی آزادگی و عزت ماست

ترک کردنِ آدم ها هم آدابی دارد

اگر آدابِ ماندن نمی دانید

حدِاقل درست ترکشان کنید

تا ترَک بر ندارند...!

نه از افسانه می ترسم نه از شیطان

نه از کفر و نه از ایمان

نه از آتش نه از حرمان

نه از فردا نه از مردن

نه از پیمانه می خوردن

خدا را می شناسم از شما بهتر

شما را از خدا بهتر

خدا از هرچه پندارم جدا باشد

خدا هرگز نمی خواهد خدا باشد

نمی خواهد خدا بازیچه ی دست شما باشد

که او هرگز نمی خواهد چنین آیینه ای وحشت نما باشد

هراس از وی ندارم من

هراسی را از این اندیشه ام در پی ندارم من

خدایا بیم از آن دارم

مبادا رهگذاری را بیازارم

نه جنگی با کسی دارم

نه کس با من...

بگو موسی بگو موسی

پریشان تر تویی یا من...

دیشب گرسنه بود ، دختری که مُرد

چه آسان به خاک پس دادیمش

و همسایه اش زیارتش قبول....

دیشب از سفر رسید ،

مکه رفته بود!

همه شب نماز خواندن،همه روز روزه گرفتـن

هـمـه سالــه از پـی حـج، سفــر حجـاز کـردن

ز مدینــه تا بـه کعبــه، سـر و پـا بـرهنــه رفتـن

دو لـب از بـرای لبیکــ بـه گفتــه بـاز کـردن

شب جمعـه هـا نخفتـن ، به خــدای راز گفتـن

ز وجــود بـی نیــازش، طلـب نیـــاز کــردن

به مساجـد و معابـد ، همه اعتکاف کردن

ز ملاهـی و مناهی، همـه احتـراز کردن

به خدا قسم که کس را ، ثمر آنقدر نبخشد

که به روی مستمندی ، در بسته باز کردن...

جسارت میخواهد...

نزدیک شدن به افکار دختری که

 اما...

شب ها بالشتش از

اگر  بعد از هر لبخندی هیچ وقت خدا را شکر نمی کنید

حقی نخواهید داشت بعد از هر اشکی از او گله مند باشید ...

دوچرخه دیده بودم ...

سه چرخه هم دیدم ...

چهار چرخه هم دیدم ...

اما هیچ وقت نمیدانستم که  یک چرخه هم وجود دارد!!!

به چشمای معصومش دقت کردی؟

 می ترسه همون یه چرخه رو هم ازش بگیرن.

گاهی وقت ها باید دردت بیاید تا بفهمی درد چیست

زندگی به من آموخت هر چیزی قیمتی دارد

پنیر مجانی فقط در تله موش یافت می شود!

" شرم " میکنم وزن سیری ام را با ترازوی گرسنه ای بکشم

به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب...

نخند

به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری...

نخند

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند...

نخند

به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده...

نخند

به دستان پدرت،

به جاروکردن مادرت،

به همسایه ای که هرصبح نان سنگک می گیرد،

به راننده ی چاق اتوبوس ،

به رفتگری که در گرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد،

به راننده ی آژانسی که چرت می زند،

به پلیسی که سر چهارراه باکلاه صورتش راباد می زند،

به مجری نیمه شب رادیو،

به مردی که روی چهارپایه می رود تا شماره ی کنتور برقتان را بنویسد،

به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و درکوچه ها جار می زند،

به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد،

به پارگی ریزجوراب کسی در مجلسی،

به پشت و رو بودن چادر پیرزنی درخیابان،

به پسری که ته صف نانوایی ایستاده،

به مردی که درخیابانی شلوغ ماشینش پنچر شده،

به مسافری که سوار تاکسی می شود و بلند سلام می گوید،

به فروشنده ای که به جای پول خرد به تو آدامس می دهد،

به زنی که با کیفی بردوش، به دستی نان دارد و به دستی چندکیسه میوه وسبزی،

به هول شدن همکلاسی ات پای تخته،

به مردی که در بانک از تو می خواهد برایش برگه ای پرکنی،

به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی،

نخند …

نخند ، دنیا ارزشش را ندارد که تو به خردترین رفتارهای نابجای آدمها بخندی

که هرگز نمیدانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند

آدمهایی که هرکدام برای خود و خانواده ای همه چیز و همه کسند!

آدمهایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند،

بار می برند،

بی خوابی می کشند،

کهنه می پوشند،

جار می زنند

سرما و گرما می کشند،

و گاهی خجالت هم می کشند، … خیلی ساده!

نخند دوست من ! هرگز به آدم ها نخند.

خدا به این جسارت تو نمی خندد ، اخم می کند … به پوزخند آدمی به آدمی دیگر

کلاس پنجم که بودم پسر درشت هیکلی در ته کلاس ما می نشست

که برای من مظهر تمام چیزهای چندش آور بود

 آن هم به سه دلیل :

اول آنکه کچل بود،

دوم اینکه سیگار می کشید

و سوم که از همه تهوع آورتر بود اینکه در آن سن و سال، زن داشت

چند سالی گذشت یک روز که با همسرم از خیابان می گذشتیم ،

آن پسر قوی هیکل ته کلاس را دیدم در حالیکه

زن داشتم ، سیگار می کشیدم  و کچل شده بودم.

وتازه فهمیدم که خیلی اوقات آدم

از آن دسته چیزهای بد دیگران که ابراز انزجار می کند

ممکن است در خودش بوجود آید...

بزنید اون دست قشنگه رو !!….  به سلامتی کی؟!…

به سلامتي کسي که وقتي بردم گفت :

اون رفــيــــــــــــــــــــــــق منه …….

وقتي باختم گفت : من رفــيـــــــــــــــــــــــــقتم ……

به سلامتی‌ اون مردی...

که وقتی‌ تو خیابون نگاهش به یه زن زیبا میفته بازم سرشو میندازه پایین و

زیر لب میگه : اگه آخرشم باشی‌…انگشت کوچیکهٔ زنم هم نیستی

به سلامتی اونایی که

چه عشقشون پیششون باشه چه نباشه چشمشون مثل فانوس دریایی نمی چرخه…

به سلامتی اونایی که

تو اوج سختی ها و مشکلات به جای اینکه ترکمون کنن درکمون میکنن…

به سلامتی مداد پاک کن

که به خاطر اشتباه دیگران خودشو کوچیک میکنه…

به سلامتی پسر بچه های قدیم

که پشت لبشونو با ذغال سیاه می کردن که شبیه باباهاشون بشن

نه مثل جوونای امروز که ابروهاشونو نازک می کنن که شبیه ماماناشون بشن

به سلامتی اون دلی که هزار بار شکست

ولی هنوزم شکستن بلد نیست…

به سلامتي درياچه اورميه…

نه فقط بخاطر اينكه مظلومه ، به خاطر اينكه هيچ وقت اجازه نداد كسي توش غرق بشه…

به سلامتي لرزش دست هاي پير پدر

به سلامتي‌ اون بچه‌ اي...

که شيمي‌ درماني کرده و همه موهاش ريخته،

به باباش ميگه بابا من الان شدم مثل رونالدو يا روبرتو کارلوس؟

باباش ميگه قربونت برم تو از همه اونا خوش تيپ تري…

به سلامتي همه اونايي

که خطشون اعتباريه ولي معرفتشون دایميه!

به سلامتي همه باباها….

کمپوت باز کرديم بخوريم ، به مامانم ميگم : مامان فکرکنم مزش عوض شده…

ميگه : آره

ميگم : بريزمش دور ؟

ميگه : نه بذار تو يخچال بابات مياد ميخوره !!!!

به سلامتي اونايي که

به پدر و مادرشون احترام ميذارن و ميدونن تو خونه اي که

بزرگترها کوچک بشن ، کوچکـتـرها هـرگـز بـزرگ نميشن.

به سلامتي همه باباهايي

که رمز تموم کارتهاي بانکيشون شماره شناسنامه شونه…

به سلامتي کسي که

ديد تو تاکسي بغليش پول نداره

به راننده گفت : پول خورد ندارم واسه همه حساب کن….!

به سلامتي بيل!

که هرچه ‌قدر بره تو خاک ، بازم برّاق‌ تر مي‌شه.

به سلامتي سيم خاردار!

که پشت و رو نداره

به سلامتي اوني که بي کسه ولي ناکس نيست

به سلامتي اوني که باخت تا رفيقش برنده باشه

به سلامتي آسمون

که با اون همه ستاره اش يه ذره ادعا نداره

اما يه ستوان با  دو سه تا ستاره اش به عالم و آدم فخر می فروشه

به سلامتی مادر…

که وقتی غذا سر سفره کم بیاد اولین کسی که سیره و میل نداره مادره…

به سلامتی حلقه های زنجیر

که زیر برف و بارون میمونن زنگ میزنن ولی باز همدیگرو ول نمیکنن

به سلامتی گل آفتابگردان

که گفتند: چراشبها سرت را پايين مي اندازي؟

گفت : ستاره چشمک ميزنه، نميخواهم به خورشيد خيانت کنم…

به سلامتی کسی که

وقتی بهش زنگ میزنی ، خوابه

ولی واسه اینکه دلت رو نشکنه میگه : خوب شد زنگ زدی ، باید بیدار میشدم

به سلامتی پدری

که لباس خاکی و کثیف میپوشه

میره کارگری برای سیر کردن شکم بچه اش

اما بچه اش خجالت میکشه

به دوستاش بگه که این پدرمه

و در آخر...

بسلامتی با ارزش ترین پول دنیا " تومن "

چون هم تو توش هستی ، هم من

تقدیم به همه زنانی که عفت و پاکدامنی شان ، طعمه فقر و گرگ صفتی اطرافیانشان شده است:

بودا به دهی سفر كرد . زنی كه مجذوب سخنان او شده بود از بودا خواست تا مهمان وی باشد.

بودا پذیرفت و مهیای رفتن به خانه‌ی زن شد.

كدخدای دهكده هراسان خود را به بودا رسانید و گفت : « این زن، هرزه است به خانه‌ی او نروید »

بودا به كدخدا گفت : « یكی از دستانت را به من بده »

كدخدا تعجب كرد و یكی از دستانش را در دستان بودا گذاشت.

آنگاه بودا گفت : « حالا كف بزن »

كدخدا بیشتر تعجب كرد و گفت: « هیچ كس نمی‌تواند با یك دست كف بزند »

بودا لبخندی زد و پاسخ داد : « هیچ زنی نیز نمی تواند به تنهایی بد و هرزه باشد، مگر این كه مردان دهكده نیز هرزه باشند . بنابراین مردان و پول‌هایشان است كه از این زن، زنی هرزه ساخته‌ اند »

بارها از خود می پرسم،

آیا  قورت دادن این همه بغض، روزه را باطل نمی کند ؟؟!!!!

خدایا یک دقیقه سکوت میکنم به احترام کسانی که

در حسرت یک نگاه تو مردند...

داریوش ارجـمنـد (رییس) : باباتو می شناختم ، قدیما با آفتــــابه عــــرق میخورد،

حالا " ضـــــای " والضـــالین نمازشـــو قـــَــد اتوبان قـم میکشه...!

( رئیس - مسعود کیمیایی )

زخم ها هميشه خونريزي نمي كنند

زخم ها هميشه ورم ، چرك ،عفونت نمي كنند

گاهي مي شود كه يك زخم شكل يك لبخند

تا هميشه روي لبت تازه مي ماند!